Herinneringen aan de Laan van Heldenburg 20
door Anja Meeuse

Allerlei gebeurtenissen schieten voorbij. Het probleem is alleen het betreft niet altijd de "laan". Het zijn kleine gebeurtenissen uit mijn kindertijd. Mijn eerste rolschaatsen hadden ijzeren wielen. Ik had ze mogen kopen van het geld uit mijn spaarpot. Ik was dolblij, maar de buurt niet, wat een herrie.

De familie Jaspers woonde iets verder in de straat, op nummer 36. Dat was een spiegelbeeld van ons huis.
In de straat staan twee keer twee gelijke huizen. Nummer 20 en 22, en nummer 34 en 36. Dat terzijde.
Meneer en mevrouw Jaspers hadden televisie. De kinderen uit de buurt mochten het kinderuurtje komen kijken, op woensdag en zaterdagmiddag. Tegen 17.00 uur stonden we bij het hek te wachten tot we naar binnen mochten. We zaten dan op de een stoof, een kussentje of gewoon op de grond. Meneer zat in zijn grote stoel achter ons en keek mee. Mevrouw was meestal in  de keuken. Als het afgelopen was gingen we weer weg, maar bij de deur stond mevrouw met een trommeltje snoepjes. Ik heb daar vaak gekeken naar Okkie Trooi, Dappere Dodo, en Pipo de Clown.

Wij woonden op nummer 20. Aan de overkant was een pleintje voor 2 garagedeuren. De rechterdeur was een timmerwerkplaats van W.C.de Graaf. De linker was altijd dicht wat of van wie die was weet ik niet. Meneer de Graaf woonde zelf met zijn gezin in de Zuyderloostaat. Hij heeft onze poes Tommy nog eens van het dak gehaald. Dat beest was op het hoge dak geklommen en aan de straatzijde naar beneden gegleden. Hij kon geen kant meer op.

Wij hadden die poes gekregen van de familie Heemskerk. Zij woonde op nummer 60. Mevrouw Heemskerk leidde een kinderkoor. We oefenden in de Voorhof van de Oude Kerk. Dat pleintje voor de timmerwerkplaats was, ook toen we iets groter waren, ons verzamelpunt als we 's avonds nog buiten mochten spelen. De lantarenpaal die daar stond was de buutplaats als we verstoppertje speelden.

Vanavond zocht ik wat in oude papieren. Ik vond daar de verlovingsfoto van mijn ouders. Jan Meeuse en Meta van der Mast. Die foto, er staat een stempel achterop, is gemaakt door de fotograaf Wouter van Gool. Hij woonde ook in de staat, ik weet het niet meer precies, in denk op  7.

We hebben ook nog eens op straat geschaatst. Toen lag er een dikke laag ijzel.

Op nummer 6 heeft nog aantal jaren een tante van mijn moeder gewoond. Zij schreef kinderboeken. Mejuffrouw A.C. van de Mast. Zij wilde geen mevrouw genoemd worden, want ze was nooit getrouwd geweest.

Ik weet niet of jullie aan deze babbel iets hebben. Al deze gebeurtenissen kunnen in elke straat gebeurd zijn. Wat natuurlijk altijd bijzonder is en –naar ik hoop blijft - zijn de bloeiende bomen. De kerktoren op de achtergrond. Een plaatje ! ! !