Verhaal achter de voordeur no. 1
door Marianne in’t Hout

Sinds 1974 wonen hier Han en Marianne in’t Hout. Het huis is verkregen via afkoop erfenis ouders Han in’t Hout. Zijn moeder is op 8 december 1911 hier in de laan geboren op no 1. Haar ouders hebben het huis laten bouwen door eerst de grond te hebben gekocht van de bewoners van de “ HELDENBURG “. Dit gebeurde in het najaar van 1910 met de voorwaarde dat het huis op 1 april 1911 bewoond moest zijn. Het waren twee huizen onder een kap. Ons gezin bestaat uit drie kinderen Karin, Marc en Peter, maar zijn alle drie al jaren het huis uit, maar wonen nog wel in de directe omgeving van ons. Han is civiel ingenieur en was directeur van zijn eigen constructie bureau, maar sinds 8 jaren gepensioneerd, werkt nog wel wat particulier. Marianne was verpleegkundige en werkzaam geweest o.a. in het diaconessenhuis . Later particulier begeleidingsverpleegkundige met specialiteit verzorgen tijdens en nazorg bij thuisbevallingen. Tegenwoordig fulltime oppas oma voor de drie kleinkinderen, die ook in de laan wonen. We hebben een heel leuke tijd in de laan gehad en nog kunnen we gelukkig van alles genieten om ons heen. In de jaren 70/80 konden de kinderen nog op straat spelen, o.a. voetballen ,hoepelen verstoppertje badminton, belletje trekken en fietsen. Vele verjaardagen werden er gezamenlijk gevierd en we waren dan met elkaar op de volgende nummers regelmatig aanwezig no. 5, 7, 9, 11, 13, 14, 10, 8, en 1. De huizen er tussen in kwam ik wel om steun te bieden aan zieke personen. Met Oud en Nieuwjaar gingen we wel met z’n allen op champagne toer, restjes opmaken bij vele bekende bewoners. Thema feestjes werden er vooral gegeven op nr. 5 bij Ma Oosterveer en Jane. We noemde hun huis het kwetternest en Ma werd genoemd ”MOVAVEDO“ (= moeder van vele dochters). De koffie stond daar altijd klaar en nooit ontbrak er iets bij, en een gezellige babbel. Thema feesten o.a. een grootse KUMPULAN, waarbij we allemaal verkleed kwamen. Sinterklaas vierde we ook gezamenlijk en er kwamen er zelfs twee. We hebben veel en luidskeel gezongen, vooral uit KUN JE NOG ZINGEN, ZING DAN MEE! We hebben ook een dramatisch ongeluk meegemaakt waar we allemaal erg van onder de indruk waren. Op no. 16 bij Giny en Laurens is op pappa’s verjaardag hun zoontje Maarten van drie jaar uit het raam achter gevallen en 4 dagen later overleden aan schedelletsel. We hebben erg veel met hen opgetrokken en er onstond een hechte burenvriendschap. Giny en Laurens zijn verhuist naar Brussel, waar we met vele Laan bewoners nog eens hun 25 jarige bruiloft hebben gevierd. Giny is inmiddels helaas overleden t.g.v. Borstkanker. Ook maakten we met verschillende buurtjes trips o.a. naar Bad Bentheim, waar we van Ma Oosterveer allemaal 5 gulden kregen om een gokje te wagen, maar is niet gunstig uitgepakt. Ook reisden we verschillende provincies door en sliepen dan in een Van der Valk hotel. Met de Elfstedentocht zaten we allemaal bij Ma Oosterveer en op 26 februari en na afloop lieten we de kerkklokken luiden. We hebben met verschillende buurtjes met de auto de Elfstedentocht gemaakt, geweldig. Jullie zien we hebben best genoten in die periodes. Een tijd om nooit te vergeten. Laten we met elkaar blijven genieten en respecteren hoe een ieder in de laan woont, leeft, werkt en geniet.