Herinneringen aan de Laan van Heldenburg 36
door Monique Bos

Ik heb veel herinneringen aan de Laan van Heldenburg. Mijn opa en oma Jaspers (Jan en Mien) woonden op nummer 36. Als baby heb ik geruime tijd bij hen gelogeerd. Mijn moeder lag een periode in quarantaine in het ziekenhuis vanwege een tyfus besmetting (opgelopen in de winter van 1963 tijdens de epidemie in het Zermatt) en kon daardoor niet voor mij zorgen.
In de zomer van 1968 mocht ik weer een tijdje samen met mijn twee jaar jongere zusje Ingrid bij hen logeren. Mijn ouders hadden een huis gekocht in de Laan van Haagvliet en hadden het druk met de verhuizing. In diezelfde periode werd mijn jongste zusje Karin geboren. Mijn eerste schooldag in de eerste klas op mijn nieuwe school (de Lusthof) werd ik door mijn oma naar school gebracht.

De perenboom in de achtertuin. In mijn herinnering kwamen er ontzettend veel peren vanaf en heb ik er ontzettend veel van gegeten.
De duiven en de duivenclub van mijn opa. Mijn opa heeft jarenlang duiven gehouden in een groot hok in zijn achtertuin. Dat deden wel meer bewoners uit de buurt.
De duivenclub heeft ook jarenlang een clubhuis gehad op de hoek van de Zuyderloostraat/Laan van Heldenburg (in de garage). Op mooie zomeravonden stond de deur open en zaten de heren gezellig te klaverjassen.
De meeste duiven werden dagelijks losgelaten om hun rondjes te vliegen en er werd regelmatig meegedaan met wedstrijden. Het was een hele klus voor mijn opa om ze allemaal weer terug in het hok te krijgen. Stond hij eindeloos te rammelen met een bakje met voer. En wij mochten dan al helemaal niet in de tuin of te dicht bij de ramen komen. Want dan durfden de duiven niet terug in het hok. In de lente was het het leukst: dan waren er jonkies en mochten wij (de kleinkinderen) ze bewonderen.
Op de verjaardag van mijn oma, 1 mei, kregen we altijd een Lelietje van Dalen uit haar voortuin. Dat bracht geluk. De Lelietjes die ik nu in mijn eigen tuin heb staan (ik woon zelf in de Van Lugtenburgstraat) zijn verre nazaten van die bolletjes.
Ook herinner ik me dat mijn oma een hele mooie rozenstruik in haar voortuin had, waar ze ontzettend trots op was. Op een goed moment was de rozenstruik plotseling 'verdwenen'. Na enige tijd werd hij (ongezien natuurlijk) weer terugbezorgd met een bedankbriefje erbij dat de 'lener' met de struik een mooie prijs had gewonnen!

Mijn zusje Ingrid en ik speelden eens een zeer wild spel met de toen nog glazen voordeur van mijn opa en oma. Het spel was dat je nog net op tijd moest binnenkomen voordat de ander de deur dichtgooide. Afijn.... op een gegeven moment dacht ik 'nu ga ik winnen' en ik kieperde de deur op het allerlaatste moment voor haar neus dicht. Mijn zusje ging in volle vaart dwars door de glazen ruit heen.... Gelukkig had ze geen letsel. Alleen hele grote schrik. En we kregen gelukkig ook niet erg op onze kop van onze opa en oma. Want die waren (realiseer ik me nu achteraf) alleen maar heel erg blij dat het niet erger was afgelopen. We (we zullen toen zo'n 5 en 3 jaar oud zijn geweest) hebben nog wel een tijdje heel stilletjes na zitten sniffen op de bank.

Met Oud en Nieuw bij opa en oma was elk jaar super gezellig. Het hele huis zat vol en mijn zus Ingrid en ik mochten in het bed van opa en oma slapen tot ongeveer half 12.
Er werd altijd behoorlijk wat vuurwerk afgestoken. Natuurlijk bij de Chinees op de hoek van de Oranjelust die elk jaar tussen de lantaarnpalen lijnen met rode rotjes ophing. We zagen het nooit afgaan, maar hoorden het wel, want hij stak altijd precies om 12 uur af, terwijl binnen nog geproost werd. Ook altijd spannend was het vreugdevuur bij de Zuyderloostraat/Oranjelust. En dat was toen bepaald geen klein vuur. Tussendoor vlogen de rotjes en de gillende keukenmeiden je om de oren. En soms had je ook nog het vuur op de kop van de Laan van Heldenburg/Laan van Haagvliet.

Tonny Jaspers  1e communie 7-5-1941	Tonny Bos-Jaspers met oudste dochter Monique 1963
Het gezin Jaspers in 1948. vlnr (achterste rij): Theo (1931, geëmigreerd naar Melbourne/Australië), Jan (1926), Bert (1929), Roel (1928, inmiddels overleden). vlnr (voorste rij): Cock (1937, in jaren 50 overleden), Frits (1945), Riet (1939, geëmigreerd naar Florida/USA), Ton (1934).
	1963 Tonny Bos-Jaspers, Miep Kortenbach-Jaspers (zus van Jan, woonachtig op de Parkweg), Mien (1904-1988) & Jan (1898-1991) Jaspers (Mien & Jan zijn mijn grootouders die op nr. 36 woonden). In de kinderwagen: (klein)dochter Monique Bos
	1965: Achtertuin Laan van Heldenburg 36 Op de foto: Monique, kleindochter Achter het raam mijn ouders en 2 jaar jongere zus Ingrid, opa en oud-tante
Het diamanten echtpaar met Maitre Tambour, de heer Koppe 23-6-1985	J.P. Jaspers en W.C. Jaspers-Onstwedder
	Forum Hadriani bij diamanten bruiloft Jan en Mien Jaspers 23-6-1985
	Tonny Jaspers met zusje Rita en broertje Frits 1946
Jan Jaspers, zomer 1989
Tonny Jaspers ong. 1959	Henk Bos, trouwdag 4-8-1961, met Tonny Jaspers