20 jaar wonen in de Laan van Heldenburg no. 13
door Mélanie Struik en Robert Nolet

Op 28 februari 1990 reden wij met de verhuiswagen de Laan van Heldenburg in. Met onze eerst geboren dochter Julia (1 september 1989 in Amsterdam geboren in het VU-ziekenhuis) in de maxi-cosy (een toen recente uitvinding), die toen een half jaar oud was. Naar wij later begrepen was die morgen de begrafenisstoet van Rein Davidson (no. 14) de Laan uitgereden, een merkwaardige co-incidentie. Later zullen Len, de vrouw van Rein, en wij daar nog regelmatig over praten. Len Davidson is helaas op 24 september 2010 veel te vroeg (slechts 77 jaar oud) overleden.
Wij kenden de Laan van Heldenburg van toenmalig collega Tom Recter en zijn partner Ingeborg Schuitemaker, die nog steeds wonen op no. 46. Al eerder had Robert tegen mij gezegd: als we in Voorburg gaan wonen dan zou de Laan van Heldenburg wel heel leuk zijn. Omdat wij allebei in Den Haag werkten en er kinderen kwamen, was de noodzaak tot verhuizen daar. En zo geschiedde. We kochten het huis van Elisabeth Hingst en Benno Hoes die met hun twee zonen naar Heemstede vertrokken.
Onze eerste nacht slapen op de Laan staat mij nog steeds bij. Komend van een etagewoning in Amsterdam klonk dit zo enorm grote huis zo hol! AL gauw maakten wij kennis met buren omdat wij een alleraardigste uitnodiging kregen van de buren van no. 16, Laurens en Giny Kuyper. Laurens vierde zijn 45e verjaardag. Wij voelden ons erge jonkies in dit gezelschap van mensen die al heel lang samen veel hadden beleefd.
Het bleef niet bij één dochter. Trots zijn we er op dat onze dochter Merel (2 juli 1992) en onze zoon Daniël (4 juni 1996) allebei thuis in de Laan zijn geboren. Bijzonder bij de geboorte van Daniël was dat daarbij twee gewaardeerde Laangenoten aanwezig waren: Karin in ’t Hout (no. 4) in haar rol van verloskundige en Marianne in ’t Hout (no. 1) in haar rol van kraamzuster. Marianne is ook nog eens de moeder van Karin! Het was een prachtige bevalling waar we nog steeds met veel warmte aan terugdenken.
Gekoppeld aan de geboorte van Daniël was er ook de bijzonderheid dat ik gelijk met mijn buurvrouw Trudie de Wit (no. 15) zwanger was en ongeveer op dezelfde datum was uitgerekend. Het werd spannend wie de eerste zou zijn: Daniël kwam eerst en twee dagen later werd Ludo (6 juni 1996) geboren. Marianne in ’t Hout (no. 1) organiseerde als verrassing de zaterdagmiddag na de bevallingen een draaiorgel in de straat en gaf daarmee de dubbelgeboorte een feestelijk tintje. Iedereen kwam zijn huis uit, het kraambezoek incluis, en er werd op straat gedanst en gezongen. We waren heel erg verrast door deze actie van Marianne en het is een ontzettend leuke herinnering.
Het was een goede gewoonte van het tweede deel van de straat dat zij in de zomer een straatbarbecue organiseerden. Dat vonden wij aan de voorkant ook wel leuk en in het jaar 1998 hebben we voor het eerst een gecombineerde barbecue georganiseerd. Tenten werden opgezet, een podium gemaakt, vele optredens hebben we gezien. Sommigen waren wel heel bijzonder.
De kinderen hadden er een heerlijke straat aan: leren lopen en fietsen op de stoep, buiten in de voortuin in de zandbak spelen en vele zandtaartjes maken, vele verkleedpartijen (ook met de meiden van de overkant: Sabine, Marline, Eveline en Jerine van no. 8, met Meghann van no. 12), voor het hekje spulletjes verkopen en een heuse bibliotheek organiseren met een feestelijke opening. Verder natuurlijk een aantal jaren een gezamenlijk Sinterklaasfeest. Een gouden plek voor kinderen (inmiddels 21, 18 en 14) om op te groeien!