Herinneringen aan de Laan van Heldenburg 37
door Robert (Nanning) Anes van no. 35, die zich de buren van 37 nog goed herinnerd.
De bewoners van No. 37 in die tijd waren het gezin Doll, Duitsers, maar beslist geen Nazi’s. Misschien had dat iets te maken met het feit dat ze in Nederland woonden, dat weet ik niet, maar ik weet wel dat het geen Joden waren. Ze hadden twee (opgroeiende) kinderen: een zoon Jurgen, die in Duitsland studeerde. Ik denk dat hij in een bombardement om het leven kwam, want ik kan me niet herinneren hem ooit gezien te hebben, maar ben daar niet zeker van.
De Dolls hadden ook een dochter Helga, enige jaren ouder dan ik, en in mijn tiener jaren na de oorlog was ik me er wel van bewust dat zij een mooie blonde jonge vrouw was.
Maar laat ik terug gaan naar de latere oorlogsjaren. Ik herinner me nog goed dat Vader iedere avond bij Doll naar het nieuws van de BBC uit Londen in het Nederlands ging luisteren. Het kan zijn dat ze toestemming hadden om een radio te hebben omdat ze Duitsers waren, maar het kan ook wel stiekem geweest zijn. Want radio’s moesten (ik meen in ’42) ingeleverd worden. De onze werd “ergens” in huis verstopt. De uitzending was na “sperrtijd” die om 8 uur ‘s avonds begon. Dus mocht niemand op straat zijn, en ofschoon het bij de buren was, en dus niet veel risico, je weet het maar nooit, dus waren er twee trappen tegen de schutting in de achtertuin gezet, en op die manier klom Vader over de schutting om naar de “Engelse zender” te luisteren.
In December 1943 werd ons zusje Anneke (die nu in Haarlem woont) geboren, en ik herinner me ook nog dat zij in de hongerwinter van de Dolls extra voeding kreeg.
Even snel door draaien naar na het einde van de oorlog. Helga Doll was met vacantie in Zwitserland gaan skieen en ontmoette een man uit Perzie die daar studeerde: Mahmoed. Uiteindelijk is ze met hem getrouwd, ik denk in 1956, maar ik heb er geen herinnering aan omdat ik in al 1955 naar Canada ge-emigreerd was. Van mijn ouders hoorde ik dat Helga getrouwd was, en dat ze met haar man naar Californie ging emigreren, Ze zouden met de Maasdam van de Holland Amerika Lijn naar New York reizen, en ook Halifax aan doen.
Wij woonden in Halifax, en kenden de vertegenwoordiger van de HAL aldaar, dus toen ik dat hoorde vroeg ik hem of het mogelijk zou zijn om hen te ontmoeten. Door zijn bemiddeling mochten wij aan boord, en het was leuk om elkaar weer te zien.
Via jubileum 100 jaar Laan van Heldenburg weet ik dat er nog steeds veel vriendschap en medeleven is. Vroeger ook al, een bewoner, getrouwd met een Pers, die op weg naar Amerika een andere bewoner ontmoette in Halifax, Canada!
